თამუნა ჯამელაშვილმა ხელნაკეთი აქსესუარების დამზადება ერთი წლის წინ დაიწყო. პანდემიის პირველი ტალღის პერიოდში აკეთებდა საახალწლო სათამაშოებს და სოციალური ქსელის საშუალებით ყიდდა.
" სახლში ვიყავი უმუშევრად, სულ ვფიქრობდი, რა შეიძლებოდა გამეკეთებინა, რაც შემოსავალს გამიჩენდა და დროს ფუჭად არ დავხარჯავდი", - ამბობს ლიკა მზარეულიშვილი, რომელმაც ხელით შექმნილი ჩანთების გაყიდვა გადაწყვიტა და როგორც ამბობს, მისმა ჩანაფიქრმა გაამართლა.
ომარ ლალიანცი 1976 წლიდან თენგიზ ბურჯანაძის სახელობის სტადიონზე მხაზველად მუშაობს. ადამიანს, რომელსაც თითოული მატჩის წინ მინდვრის მოწესრიგება ევალება, წელს სტადიონზე მუშაობის 45 წელი შეუსრულდა.
28 წლის ანა ჩიტუაშვილი პატარა ასაკიდან ხატავს, ქარგავს და კერავს. ანას ქარგვა დედამ ასწავლა, კერვა - მამიდამ, ხოლო ხატვა დამოუკიდებლად ისწავლა, საკუთარი უნარების გამოყენება ორი წლის წინ დაიწყო, როდესაც პირადი ნივთები მოხატა.
თამარ ედიშერაშვილი სათამაშოებს ქსოვს. ამ საქმით 4 წლის წინ დაინტერესდა და მას შემდეგ 600-ზე მეტი სათამაშო შექმნა.
დალი ღოლიჯაშვილმა ეზოს დეკორაციების შექმნა სამი წლის წინ დაიწყო, როდესაც საცხოვრებლად სოფელ კარალეთში გადავიდა. დამზადებული ნივთები პირველად სოციალურ ქსელში განათავსა. იხსენებს, როგორ წევრიანდებოდა სხვდასხვა თემატურ ჯგუფებში, რათა სხვების ნამუშევრების ენახა და საკუთარ ხელნაკეთ ნივთებზეც მიიღო შეფასებები.
გორის სკოლებში სწავლობენ ახალგაზრდები, რომლებიც საკუთარი შესაძლებლობებით წარმატებას სასკოლო სივრცის მიღმაც აღწევენ.
პანდემიის პერიოდში, ნატო ქორიძე ეზოს დეკორაციების შექმნით დაინტერესდა. ის სოფელ კარალეთში ცხოვრობს და საკუთარი ეზოს გახალისება პანდემიის პირველ თვეებში დაიწყო.
საქართველოში ზოგადი განათლების სისტემა მიზნად ისახავს უზრუნველყოს ეროვნული და ზოგადსაკაცობრიო ღირებულებების მატარებელი, თავისუფალი პიროვნების ჩამოყალიბება, მოზარდის ჰარმონიული განვითარება, ლიბერალურ და დემოკრატიულ ღირებულებებზე დამყარებული სამოქალაქო ცნობიერების მქონე მოქალაქეების აღზრდა.
მაიკო კოკოშვილმა ჯუთის ძაფებით ქსოვა ინტერნეტით ისწავლა. ხლა ის საინტერესო ნივთებს ქმნის და გამოფენებშიც მონაწილეობს.
ქალი, რომელიც თავადაც ყოფილა ძალადობის მსხვერპლი, უკვე წლებია, გორში ძალადობის მსხვერპლ ქალთა თავშესაფარს ხელმძღვანელობს.
თამარ ლომსაძეს, ლია პავლიაშვილს და მაია ტურაშვილს სიმსივნის დიაგნოზი რამდენიმე წლის წინ დაუსვეს. სამივე მათგანი, ამ დრომდე მკურნალობს და დაავადების დამარცხებას ცდილობს. სიცოცხლისთვის ბრძოლის პარალელურად, თამარიც, ლიაც და მაიაც აგრძელებს პიროვნულ და პროფესიულ განვითარებაზე ზრუნვას.
ლუდა სალიამ საოკუპაციო ხაზთან თავშესაფარი გახსნა და უსახლკაროდ ან/და ოჯახის წევრების გარეშე დარჩენილი ხანდაზმულები შეიფარა.
